برخورد با همکار بی ادب و دمدمی مزاج ولی مسئولیت پذیر

[Hds]

با سلام
من خانم هستم ۳۴ سال سن دارم تحصیلاتم کارشناسی ارشد شاغل در جایی خصوصی هستم مدیر اون قسمتم همکارم که یجورایی در نبودم جانشین محسوب میشه ۳۸ سال سن داره خانمه تحصیلاتش کارشناسیه اون حدود ۸ ساله که اینجا کارمیکنه ولی من امسال از جای دیگه ایه منتقل شدم به اینجا
اطلاعات بالارو دادم که دید کلی نسبت به محیط کارم داشته باشین
اما مشکل من اینجاست این همکار من علیرغم حسن انجام کار و مسئولیت پذیری بالا گاهی اوقات که خیلی زیاده رفتارهای بی ادبانه و توهین امیز ازش سرمیزنه امروز میبینی خوبه باهات فردا بده یه ساعت خوبه دوساعت بده حتی یه مدت میگفت من ازینجا میرم که با اضافه کردن حقوقش و کم کردن ساعت کاری از طرف رئیس اونجا موندگار شد حرفش این بود که من از فلانی بیشتر کار میکنم ساعت کاریم بیشتره چرا حقوقم کمتره.
خلاصه اینکه شرایط رو برام سخت کرده ارامش ندارم در محیط کارم
نحوه برخوردم چی باید باشه با این ادم؟

[ravanshenas-therapy]

سلام به شما دوست عزیز
قابل درک هست که گاهی رفتارهای دیگران برای شما نیز می تواند با فشار روحی همراه شود اما بهتر است ایشان را به خودشان واگذار کنید و حدود رابطه و نوع رابطه را با ایشان مشخص کنید شما و این فرد همکار هستید اینکه ایشان چه سبک زندگی و رفتاری دارند را به خودشان واگذار کنید و شما مسیر خودتان را طی کنید اگر بخواهید تمرکز خود را بر رفتارهای دیگران قرار بدهید خب افراد زیادی هستند که رفتارشان مطابق میل شما نیست و این باعث می شود که مشکل بیشتر و فشار روحی بیشتری را تجربه کنید.

[Hds]

سلام به شما دوست عزیز
قابل درک هست که گاهی رفتارهای دیگران برای شما نیز می تواند با فشار روحی همراه شود اما بهتر است ایشان را به خودشان واگذار کنید و حدود رابطه و نوع رابطه را با ایشان مشخص کنید شما و این فرد همکار هستید اینکه ایشان چه سبک زندگی و رفتاری دارند را به خودشان واگذار کنید و شما مسیر خودتان را طی کنید اگر بخواهید تمرکز خود را بر رفتارهای دیگران قرار بدهید خب افراد زیادی هستند که رفتارشان مطابق میل شما نیست و این باعث می شود که مشکل بیشتر و فشار روحی بیشتری را تجربه کنید.

سلام ممنونم از پاسختون حقیقتا خیلی این به ظاهر انسان باعث آزارم شده کارمونم خب خیلی به هم مربوطه درواقع باهم در تماسیم .همه اونجا نسبت بهش این نظرو دارن. فقط به این نتیجه رسیدم که تا جای ممکن سکوت کنم و همینی که گفتین بیتفاوت باشم. با این تفاوت که وقتی حالشم خوبه و میگه و میخنده باهام من دیگه نخندم و بیتفاوت باشم تا شاید متوجه رفتار زشتش بشه